Jak działa migawka aparatu fotograficznego

Uwiecznienie odpowiedniej ilości światła (obrazu) na fotografii wymaga specyficznego czasu w którym światło jest dopuszczane do matrycy cyfrowej. Czas ten w fotografii określany jest czasem ekspozycji lub naświetlania i jest kontrolowany przez malutkie urządzenie zwane migawką zamontowane wewnątrz naszego aparatu. Zazwyczaj czas potrzebny do wykonania zdjęcia liczony jest w ułamkach sekundy. Ukazuje to jak dokładny oraz szybki musi być ten mały komponent. Aparaty fotograficzne posiadają dwa rodzaje migawek: mechaniczną oraz/lub elektroniczną.

Migawka szczelinowa, źródło: wikipedia.org

Migawka mechaniczna i elektroniczna

Zasada działania migawki mechanicznej polega na zasłanianiu oraz odsłanianiu matrycy aparatu cyfrowego w celu naświetlenia. Za odsłanianie oraz zasłanianie odpowiedzialne są różnego rodzaju zestawy „listków” w zależności od rodzaju migawki mechanicznej. Wyróżniamy migawki mechaniczne centralne oraz szczelinowe. W migawce szczelinowej „listki” ułożone są poziomo i podczas czasu naświetlania układają się w szczelinę przez którą pada światło. Migawka centralna stosowana jest głównie a aparatach średnioformatowych i jest umieszczona wewnątrz obiektywu. Składa się z metalowych listków które tworzą okrągły otwór (w budowie przypomina przysłonę). Gdy matryca jest odsłonięta ulega naświetleniu, w ten sposób powstaje zdjęcie. Migawka elektroniczna symuluje ten efekt ale nie posiada żadnego elementu mechanicznego który fizycznie blokowałby dopływ światła. Matryca jest cały czas wystawiona na naświetlanie (dzięki temu zawsze możemy podejrzeć obraz na wyświetlaczu LCD), gdy chcemy wykonać zdjęcie, migawka elektroniczna odcina na chwilę dopływ prądu do matrycy, następnie zasila ją ponownie na określony przez czas naświetlania okres w którym następuje naświetlenie, po tym czasie dane zebrane przez matrycę zostają pobrane i zapisane jako zdjęcie.

Migawka a czas naświetlania

Migawki mechaniczne ze względu na fizyczne ograniczenia szybkości działania wykorzystywane są podczas dłuższych czasów naświetlania. Minimalny czas naświetlania z wykorzystaniem migawek mechanicznych wynosi najczęściej ok. 1/200, 1/500 do 1/1000 sekundy. Podczas krótszych czasów naświetlania, które są trudne do osiągnięcia z wykorzystaniem migawek mechanicznych, wykorzystywana jest migawka elektroniczna. Dlatego niektóre aparaty fotograficzne pozwalają na osiąganie czasów naświetlania rzędu 1/12 000 czy nawet 1/16 000 sekundy korzystając z zalet migawki elektronicznej.

Migawka mechaniczna a synchronizacja z lampą błyskową

Aby dowiedzieć się z jaką maksymalną prędkością może działać nasza migawka mechaniczna wystarczy, najczęściej, sprawdzić minimalny możliwy czas synchronizacji migawki z lampą błyskową. Jeżeli nasz aparat jest w stanie synchronizować się z lampą błyskową minimalnie w czasie 1/200 sekundy to najprawdopodobniej jest to maksymalna prędkość naszej migawki mechanicznej. Aby można było wykonać zdjęcie z wykorzystaniem lampy błyskowej matryca aparatu musi być w pełni odsłonięta przez migawkę, stąd ograniczenia synchronizacji. Jeżeli migawka nie zdąży odsłonić w pełni matrycy światłoczułej przed wyzwoleniem błysku to na zdjęciu ujrzymy specyficzny ciemny pasek (zazwyczaj z dołu kadru).